ਮੈਲਬਰਨ : ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਵਧਦੀ ਲਾਗਤ ਕਾਰਨ ਕਈ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੂਡੈਂਟ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਲਈ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਟਿਊਸ਼ਨ ਫੀਸ ਅਤੇ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਵਿਚ ਕਟੌਤੀ ਦੀ ਮੰਗ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ’ਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿੱਤੀ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਅਤੇ ਘਰੇਲੂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਧੇਰੇ ਬਰਾਬਰੀ ਵਾਲੇ ਵਿਵਹਾਰ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ।
ਇਸੇ ਹਾਲਾਤ ’ਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਇੱਕ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੂਡੈਂਟ ਭਵਨੀਤ ਕੌਰ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਕਰਨ ਲਈ Administrative Assistant ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਕੁਝ ਹਜ਼ਾਰ ਡਾਲਰ ਕਮਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਤਜਰਬੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ, ਭਵਨੀਤ ਕੌਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ‘‘ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਈ ਸੀ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਉਤਸ਼ਾਹ ਅਤੇ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅਸਲੀਅਤ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਰਹੀ ਹੈ। ਰਿਹਾਇਸ਼ ਮਹਿੰਗੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਮੁਕਾਬਲੇਬਾਜ਼ ਹੈ।’’ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਉਡੀਕ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਤਾਂ ਦਰਜਨਾਂ ਹੋਰ ਲੋਕ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਦੇ ਵੇਖਿਆ। ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਦੀ ਲਾਗਤ- ਕਿਰਾਇਆ, ਗਰੌਸਰੀ ਦਾ ਸਾਮਾਨ ਅਤੇ ਪਬਲਿਕ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ – ਨੇ ਮੇਰੇ ਖ਼ਰਚਿਆਂ ’ਤੇ ਵੱਡਾ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਲਈ ਸਫ਼ਰ ਸਬਸਿਡੀ ਜਾਂ ਛੋਟ ਵਰਗੀ ਕੁਝ ਵਿੱਤੀ ਰਾਹਤ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।’’ ਭਵਨੀਤ ਕੌਰ ਨੇ ਪਬਲਿਕ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 3 ਤੋਂ 5.50 ਡਾਲਰ ਤੱਕ ਦੇ ਵਾਧੇ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ, ਇਹ ਨੋਟ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਯਾਤਰਾ ਖਰਚੇ ਉਸ ਦੇ ਬਜਟ ਦਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹਿੱਸਾ ਖਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਤੀ ਦਬਾਅ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਰਿਆਇਤਾਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।
ਉਸ ਦਾ ਭਰਾ, ਅਗਮ ਵੀ ਸਫ਼ਰ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਦੇ ਬੋਝ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਇਹ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਖਰਚੇ ਸਹਿਣੇ ਪੈਣਗੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉੱਚ ਫੀਸਾਂ ਅਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ।’’ ਅਗਮ ਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਤੱਕ ਫੈਲੀ ਹੋਈ ਹੈ; 200 ਤੋਂ ਵੱਧ ਅਹੁਦਿਆਂ ਲਈ ਅਰਜ਼ੀ ਦੇਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ 70 ਤੋਂ ਜਵਾਬ ਮਿਲੇ ਹਨ, ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਈ ਗਏ ਹਨ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਇੰਪਲੋਇਅਰਸ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਤਜਰਬੇ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਤਕ ਸਾਨੂੰ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ, ਤਜਰਬਾ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇਗਾ? ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਲਈ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਸਮਾਨਤਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।’’
ਨੇਪਾਲ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਰਾਬੀਨਾ ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਠ ਹਫਤੇ ਵਿੱਚ 20 ਘੰਟੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ‘‘ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਅਤੇ ਭਾਬੀ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਹਾਂ, ਪਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲਾਗਤ ਇੱਕ ਚੁਣੌਤੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ।’’ ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਪਬਲਿਕ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਦੇ ਖਰਚੇ ਅਤੇ ਨਾਕਾਫੀ ਸੇਵਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗੈਰ-ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਬਦਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬੱਸਾਂ, ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਆਵਾਜਾਈ ਦੀ ਘਾਟ ਨੇ ਮੇਰੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਟਿਊਸ਼ਨ ਫੀਸ ਘਟਾਈ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਹਤ ਬੀਮੇ ਨੂੰ ਦੰਦਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਡਾਕਟਰੀ ਖਰਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।’’
ਇਕ ਹੋਰ ਭਾਰਤੀ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੂਡੈਂਟ ਕਸ਼ੀਸ਼ ਬਾਂਸਲ ਨੂੰ ਵਧਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਕਾਰਨ ਗਰੌਸਰੀ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ’ਤੇ ਕਟੌਤੀ ਕਰਨੀ ਪਈ ਹੈ। ਉਹ ਅਫਸੋਸ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੀ ਹੈ, ‘‘ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਯੋਗਤਾ ਲਈ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।’’
ਤਿੰਨੋਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ, ਆਪਣੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਦਲੀਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰਦੇ ਹਨ: ਘਰੇਲੂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਟਿਊਸ਼ਨ ਫੀਸ ਵਿੱਚ ਕਟੌਤੀ ਅਤੇ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਲਈ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ।
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਲਾਗਤ ਵਧਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਟੂਡੈਂਟਸ ਆਪਣੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਖ਼ਰਚਿਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਫਸੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਨੀਤੀ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦਾ ਹੱਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।
Source : The Australia Today