ਸੰਪਾਦਕੀ ਡੈਸਕ (Sea7 Australia) – Tarandeep Singh Bilaspur
31 ਅਗਸਤ 2025 ਨੂੰ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਰੈਲੀਆਂ “ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ” ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਨਾਂ ’ਤੇ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਆਯੋਜਕਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ “ਮਾਰਚ ਫ਼ਾਰ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ” ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਕੇਵਲ ਨਾਅਰੇ ਜਾਂ ਪੋਸਟਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇੱਕ ਡੂੰਘੀ ਬਹਿਸ ਹੈ—ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ, ਉਸਦੀ ਨੀਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਾਰੇ।
ਪਿਛੋਕੜ: ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਲਹਿਰ
ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ’ਤੇ ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪੈਂਫਲੈਟਾਂ ‘ਤੇ ਸਪਸ਼ਟ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ—“ਦੇਸ਼ ਮੁੜ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲਵੋ” ਅਤੇ “ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਹੁਣੇ ਰੋਕੋ”। ਆਯੋਜਕ ਦਲੀਲ ਦੇਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬੇਹੱਦ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਨਾਲ ਘਰਾਂ ਦੀ ਕਮੀ, ਸਿਹਤ ਸੇਵਾਵਾਂ ਅਤੇ ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਉੱਤੇ ਬੋਝ ਵਧਿਆ ਹੈ।
ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਨੀਤੀ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ। ਪਰ “ਦੇਸ਼ ਵਾਪਸ ਲੈਣ” ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੇ ਅਤਿਵਾਦੀ ਅਤੇ ਨਿਓ-ਨਾਜ਼ੀ ਗਰੁੱਪਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਸ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨਾਲ ਜੁੜਣ। ਸੁਰੱਖਿਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਡਰ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਿਤੇ ਸਧਾਰਣ ਰੈਲੀ ਤੋਂ ਟਕਰਾਅ ਵਿੱਚ ਨਾ ਬਦਲ ਜਾਵੇ।
ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ‘ਤੇ ਅਸਰ: ਵੰਡ ਅਤੇ ਤਣਾਅ
ਇਹ ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿਰੋਧੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਉਸ ਸਮੇਂ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਦੇਸ਼ ਗੰਭੀਰ ਮਕਾਨ ਸੰਕਟ ਨਾਲ ਜੂਝ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਿਰਾਏ ਚੜ੍ਹ ਰਹੇ ਹਨ, ਘਰ ਖ਼ਰੀਦਣਾ ਜਵਾਨ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀਆਂ ਲਈ ਮੁਕਾਬਲਾ ਵਧ ਗਿਆ ਹੈ। ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਇਸਦਾ ਦੋਸ਼ ਸਿੱਧਾ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।
ਪਰ ਸੱਚਾਈ ਇੰਨੀ ਸੌਖੀ ਨਹੀਂ। ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਘਰ ਵੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ ਰਾਹੀਂ ਅਰਥਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਟੈਕਸਾਂ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸੇਵਾਵਾਂ ਲਈ ਪੈਸਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪਰਸੈਪਸ਼ਨ (ਧਾਰਣਾ) ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਕੀਕਤ ਤੋਂ ਭਾਰੀ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵੇਲੇ ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰਨ ਦੱਸਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਵੀ ਵੰਡ ਦਿੱਖ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰੀ ਮੰਤਰੀਆਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਰੈਲੀਆਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ “ਗ਼ੈਰ-ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ” ਕਿਹਾ ਹੈ, ਜਦਕਿ ਵਿਰੋਧੀ ਪੱਖ ਸੰਭਲ ਕੇ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਪਨਗਰ ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਖੋਵੇ।
ਪ੍ਰਵਾਸੀ: ਵਾਦ-ਵਿਵਾਦ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚਿੰਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸਾਰੇ ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿਰੋਧ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਖੁਦ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਇੱਥੇ ਬਿਹਤਰ ਜੀਵਨ ਦੀ ਆਸ ਨਾਲ ਕਦਮ ਰੱਖਿਆ, ਉਹ ਹੁਣ “ਸਮੱਸਿਆ” ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।
ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇਸਦਾ ਅਸਰ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬੱਸਾਂ ਜਾਂ ਟ੍ਰੇਨਾਂ ‘ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਸੰਦਰਭੀ ਨਿਗਾਹ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੰਮਕਾਜ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਅਣਚਾਹੇ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਸੁਣਨੀਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ ਹਨ। “ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਰੋਕੋ” ਜਿਹੇ ਨਾਅਰੇ ਇੱਕ ਐਸੀ ਹਵਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਪਰਾਇਆ ਬਣਾਉਣਾ ਆਮ ਗੱਲ ਬਣਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
ਇਸ ਨਾਲ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਦਬਾਅ ਵੀ ਵਧਦਾ ਹੈ। ਵਿਦਿਆਰਥੀ, ਮਜ਼ਦੂਰ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਨਾਗਰਿਕ ਇਹ ਸੋਚਣ ‘ਤੇ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਵੀਕਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਿਹਾ।
ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਹਿਚਾਣ ਦੀ ਪਰਖ
31 ਅਗਸਤ ਦੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਇਹ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਲਈ ਇੱਕ ਅਹਿਮ ਪਰਖ ਹਨ। ਕੀ ਦੇਸ਼ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਨੂੰ ਸੰਕੁਚਿਤ ਕਰਕੇ ਡਰ ਅਤੇ ਅਸਵੀਕਾਰਤਾ ਨਾਲ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰੇਗਾ ਜਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਮਨ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਮੰਨੂਗਾ ਕਿ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਉਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਤਾਕਤ ਹੈ?
ਬੇਸ਼ੱਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਘਰਾਂ ਦੀ ਕਮੀ, ਮਹਿੰਗਾਈ ਅਤੇ ਇਨਫਰਾਸਟਰਕਚਰ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਹੱਲ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਹਰ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਹੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਗਲਤ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਕਦਮ ਹੋਵੇਗਾ।
ਨਤੀਜਾ: ਡਰ ਨਹੀਂ, ਸਿਆਣਪ ਦੀ ਲੋੜ
ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੇ ਪੱਤਰਕਾਰ ਦੇ ਤਜ਼ਰਬੇ ਨਾਲ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਹੀ ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ-ਜਾਣ ਨਾਲ ਬਦਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਯੂਰਪੀ ਹੋਣ ਜਾਂ ਏਸ਼ੀਆਈ, ਅਫ਼ਰੀਕੀ ਹੋਣ ਜਾਂ ਮੱਧ-ਪੂਰਬੀ—ਹਰ ਲਹਿਰ ਨੇ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਕੁਝ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਅੱਜ ਹਾਲਾਤ ਵੱਖਰੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਰਫ਼ਤਾਰ ਤੇਜ਼ ਹੈ ਅਤੇ ਬੋਲਬਾਣੀ ਤਿੱਖੀ। ਮਾਸ ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿਰੋਧ ਅਸਲ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਵੰਡ ਵੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਹੱਲ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ।
31 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਲੋਕ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਕਲਣਗੇ। ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਅਸੀਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਇਕੱਠੇ ਅੱਗੇ ਵਧ ਸਕਦੇ ਹਾਂ—ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਭਵਿੱਖ ਵੱਲ ਜਿੱਥੇ ਸਿਆਣਪ ਡਰ ’ਤੇ ਭਾਰੀ ਪਏ ਅਤੇ ਜਿੱਥੇ ਹਰ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਮੰਨੀ ਜਾਵੇ।
Read in English language: https://sea7australia.com.au/16577/
Related Posts:
